Sevgiliye Mersiye 1 / Sen Hayatımızın Işığı

MERSİYE 
- gönlümün sultanı ‘na- 

Sen hayatımızın ışığı 
Sen gözümüzün nuruydun 
Sen güneşimizdin 
Sen sultanımızdın 

Bilir misiniz ay bana ne dedi 
O sevgili gitti 
Ama üzülme 
Yerine gözcü koydu beni 

Sevgi boş bir söz değil 
Kuru bir iddiadan ibaret mi? 
Öyleyse boş ver sen âşık değilsin 
Aşktan da bir şey anlamamışsın belli ki 

Bak o sevgili 
Gözleri mahmur 
Seheri beklemekten 
Gözleri yorgun 

Gittin ve yetim bıraktın bizi 
Ay gitti diye üzülme dostum 
Bak şimdi sabah oluyor 
Yepyeni bir güneş doğuyor ufuklardan 

Ey bu günkü Ahmed 
Ne yapardık sen olmayaydın 
Nereye giderdik 
Nasıl bulurduk yolumuzu 

Ey peygamber varisi 
Dünyaların incisi 
Sen olmasaydın 
Halimiz ne olurdu 

Uyuma 
Bak borazancıbaşı 
Çalıyor kalk borusu 
Kervan yola çıktı sen hala buradasın 

Kös vuruluyor davullar çalıyor 
Bak o güzel giyinmiş 
Ak elbisesini çıkmış meydana 
Aşklarına kement atıyor 

Bana deli diyorlar 
Seni görselerdi hele bir 
Divane olup yollara düşmezler miydi 
Def çalıp oynamazlar mıydı sanki 

Sen Yusuf’tun çağımızda 
Güzelliğinden kesiti ellerimizi 
Seni görünce aklımız başımızdan gitti 
Dudaklarımız uçukladı 

Bilir misiniz bülbül güle ne dedi 
Ay parçası güzel gitti gideli 
Ne tadı kaldı 
Bu dünyanın ne şekeri ne tuzu 

Aklım başımdan gitti 
Seni görünce 
Ben şimdi ne yapacağım 
Seni görünce deliler akıllandı 

Denizi gördüm denizi 
Sana susamıştı sana susamıştı 
Sırf görmek için o gül yüzünü 
Kendini kayalara vuruyordu 

Sonsuzluk yolcusu o sevgiliyi gördüm 
Bize öpücükler yoluyordu 
Armağan olarak 
Sevdiklerine armağan olarak 

O ay yüzlü nerde şimdi 
Nereye gitti bizi bıraktı da 
Bizi kime bıraktı gitti 
O ay yüzlü nereye gitti 

Bak bir aşk güneşine 
Nasıl gönderiyor ışıklarını 
Nasılda apaçık duruyor ortalıkta 
Apaydınlık kılıyor her şeyi 

Hey hey hey hey de hey hey 
Ne kutlu ümmettir bu 
Peygamber varisleri 
Yedi velden güller 
Bu bahçe bizim 

Ey saadet yolcuları gelin 
Ey nur yolcuları 
Kutlu yolda yarış var 
Ey nur yolunun erleri 

Seni gören göze müjde 
Müjdeler ayak bastığın toprağa 
Müjdeler olsun seni duyan 
Kurda kuşa müjdeler olsun 

Sen bizim hüma kuşumuzsun 
Hazinelerimizin bekçisi 
Gel yuva yap gönlümüze 
Sen bizim hüma kuşumuzsun 

Hasretiz 
Ta ezelden 
O gül yüzüne 
Hasretiz 

O ay yüzlü bana ne dedi 
Bilir misiniz bana ne dedi 
Aşklarımın canıyla oynarım ben 
Aşklarımın canıyla uğrarım ben 

Sen bizim sultanımızsın 
Gönül ülkesinin şahısın 
Gönül tahtının varisi 
Sen bizim sultanımızsın 

Ay ışığını alır senden 
Güneşim ateşi senden 
Yeryüzünde her şey 
Hayat bulur seninle 

Sen bizim bayrağımızsın 
Sen bizim sembolümüz 
Sen bizim hilalimiz 
Ay yıldızımızsın bizim 

Sen bizim tevhidimizsin 
Sen bizim şahadetimiz 
Senin ülfet denince 
Allaha kul olduk biz 

Allah Allah Allah Allah 
Ne güzel geliş bu 
Ne güzel gidiş bu 
O servi boylu 
Bir şimşek gibi 
Geldi ve gitti 

Baş işte 
Armağanlar dağıtıyor 
O sevgili 
Yine açmış hazinesini 

Tek yol bu 
Kurtuluş burada 
Koşun koşun insanlar 
Özgürlük işte bu 

Büyük kapı bu 
Bak işte açılıyor 
Giriyor tüm günahkârlar 
İçeri 

Gönülleri doktoru 
Bengisu dağıtıyor 
İsa gibi diriltiyor 
Bir bir ölüleri 


O zamanın birincisiydi 
Dünyaların sultanı 

Ufkumuzda bir güneş gibi doğdu 
Karanlıkları boğdu 

Sen Yusuf’tun çağımızda 
Güzelliğinden kestik ellerimizi

Ahmet Kemal