Biraz değer verince, kendini bir şey sandı;
Hâline de bakmadan kaprislerine kandı.
Bir dost kazanmak varken, yine kazanamadı;
Anlasa, anlamasa, hâli pek perişandı...

Tutkusu, özentisi kendine göre azdı;
Her şeyi iyi bilir, asla yanlış yapmazdı.
Hüzünlü olsa bile güler, coşar, oynardı;
Hatta dünya yıkılsa, asla umursamazdı...

Bencillik ve kıskançlık özelliklerindendi;
Hırçınlık ve çılgınlık güzelliklerindendi.
Beğenmezdi kimseyi, “Hayır!” ilk sözündendi;
Pişmanlık duysa bile pişkinlik özündendi...

Derin iç dünyasında mutlak yapayalnızdı;
Bilinçaltında ise, çelişkiler durmazdı.
Kararsızlık düşmanı olunca hiç onmazdı;
Umut tükenmez ancak gerçeğe inanmazdı...


-----------------------------

Böyle güzel bir şiiri alkışlamak istiyorum...

Şiirinizin tarihine baktımda , o günden bugüne insanoğlunda hiç bir değişim yaşanmamış :(

Kutlarım kalemini...

Sevgimle...

"Bencillik ve kıskançlık özelliklerindendi;
Hırçınlık ve çılgınlık güzelliklerindendi.
Beğenmezdi kimseyi, “Hayır!” ilk sözündendi;
Pişmanlık duysa bile pişkinlik özündendi..."

Tam da onu anlatmışsınız...

Tebrikler...

tnerikler hocam
güzel şiirdi...
selamlar..

Değerli Hocam,
Bencillik,kıskançlık ve kendine beğenmişlik,
cahillikten ve öz benliğinin gelişememesinden kaynaklanan
bir hastalıklı durum.Böyle yapısı olanların mutlak bir tedaviye
ihtiyaçları var ama, Ülkemizde bunu tedavi edecek müessese yok.
Çünkü balık baştan kokuyor..
En derin saygılarımla...

Biraz değer verince, kendini bir şey sandı;
Hâline de bakmadan kaprislerine kandı.
Bir dost kazanmak varken, yine kazanamadı;
Anlasa, anlamasa, hâli pek perişandı...

Anlatın olarak ders verir nitelikte . Bence harika