Akşamlarım

En güzel günleri bir bir yediler,
Bu yüzden sevmedim akşamlarımı.
Yastıkta başıma üşüştü dertler,
Bu yüzden sevmedim akşamlarımı.

Yanlızlık ne zordur zif’karanlıkta,
Neleri vermeyiz sese anlık da.
Üst üste yığılır her aksilik de,
Bu yüzden sevmedim akşamlarımı.

Bitişik sanırsın tavan ile yer;
Küçücük gölgeler büyür de büyür.
Gözlerim telaştan sanma ki uyur.
Bu yüzden sevmedim akşamlarımı.

Rüyada yüzüme bile bakılmaz,
Yâre el uzatsam elim tutulmaz.
Aşk hâyâldi zaten, hiç gerçek olmaz,
Bu yüzden sevmedim akşamlarımı.

Akşamda dağılır evli evine,
Yanlızsan girersin sen aynı ine.
Saatse geriye sarar hep yine,
Bu yüzden sevmedim akşamlarımı.

Neler olurdu yâr gelebilseydin,
Kabuslu rüyamı keşke bölseydin!
Yine güneş battı, başımı eğdin,
Bu yüzden sevmedim akşamlarımı.

24.05.2020

Mehmet Semercio