Mecburiyet’te yürüyorum
Yavaş yavaş.
Çekerek zamanı
Adım adım, nefes nefes…
Eve gitmekse de niyetim,
Kararsızım.
Biliyorum ki
Birazdan eve vardığımda
Kapının soğuk yüzü olacak
Beni buyur eden.
Kulaklarımda yankılanırken
Yarasa çığlıkları,
Ben koridora geçeceğim.
Koridor mezarım gibi;
Önce kürek sesleri,
Dökülen karanlıklar sonra…
Yine bir kapı çıkacak
Ansızın, karşıma.
Tekmeleyip ayakkabılarımı
Dalacağım içeri.
Buz gibi bir yalnızlık
Kollarına alacak beni.
Ürpereceğim, üşüyeceğim…
Üzüleceğim de sonra.
Gözlerim kapalı, dalacağım
Bıraktığım gibi duran yatağıma.
Yorganı başıma çekeceğim.
Saçlarım geceye savrulacak.
Gözlerim dalacak cenuba.
Dizlerimi çekip böğrüme,
Boynumu içine…
Düşüneceğim.
Kalbim yansa da,
Sevip sevmediğimi;
Ciğerlerim çırpınsa da,
Yaşayıp yaşamadığımı…
Mecburiyet’te yürüyorum
Saatimin ha gayretiyle,
Düşerek zamandan saniyeleri…
Birazdan eve varacağım.
Ve biliyorum ki
Ben birazdan
Ölümü yaşayacağım.

Aziz Dolu Atabey
Bolu - 1998