Sürgün sevdalarda yorgun yüreğim
Hayalin vurur beni
Bedenim titrer bakışlarında
İki dudak arasında sıkışmış sözlerim
Bıçak vursan konuşmaz dilim
Yutkunur durur masum savdam
Ne sendeyim
Ne de ben bendeyim
Acı verir sensizlik yüreğime
Ne yapsam olmaz
Boynu bükük
Yetim kalır aşk

Katran karası gecenin sessizliğinde
Hüzün gözyaşları düşer gözümde
Adın düğümlenir yutkunurken dilimde
Sarılırım anılara
Acı verir sensizlik yüreğime
Ne yapsam olmaz
Boynu bükük
Yetim kalır aşk

Gözlerinde dünyanın her rengi vardı
Sevginin baharı yazı ateşi vardı
Dilinde dünyanın en güzel sözleri vardı
Sende huzur bulduğum bir kokun vardı
Artık karanlık gecelerdeyim
Ne sendeyim
Ne de ben bendeyim
Acı verir sensizlik yüreğime
Ne yapsam olmaz
Boynu bükük
Yetim kalır aşk

Oysa kaç defa tutunmuştum yüreğiyin kıyılarına
Hangi zaman firar ettin
Sürüklendim peşin sıra
Sırılsıklam ruhumun aynasına yansıdı
Şevkatın
Geçmek bilmeyen gecenin alaca karanlığında
Yosunlara sarılır gibi sarıldım sensizliğe
Ah bir bilsen kaç mendil ıslandı yanaklarımda
Ağlattın sevdiğim ağlatın beni
Acı verir sensizlik yüreğime
Ne yapsam olmaz
Boynu bükük
Yetim kalır aşk

Aşk dediğin öyle bir günlük değilmiş
Ölene kadarmış
Boş ver aldırma gülüm
Gözyaşlarım sende kalmış
Nehirlerinde dolup taşmış
Ne sendeyim artık
Ne de ben bendeyim
Acı verir sensizlik yüreğime
Ne yapsam olmaz
Boynu bükük
Yetim kalır aşk


Şiir_Yaralı_34/Avusturya