1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
664
Okunma
"Yüreğimi talep ettiğin zaman,
Teslim etmiştim sonucuna bakmadan,
Böylesine koyu,böylesine yoğun,
Sevmemiştim kimseyi Beşiktaş!
💎
Şimdi Ağaçlı yolda yürümek ister sefil ayaklarım,
İnönü’yü, rüzgarını, kalbini duymak ister kara kulaklarım.
Ceviz ağacından küçük bir dal gibiydi parmaklarım,
İlk kez tuttuğumda atkını ilk kez dediğimde "Karakartalım!".
💎
Ne babamdan kaldın bana ne de yaşadığım sokaktan,
Sesini hep duydum,izini hep gördüm yaşam aynamdan,
Gençliğimin yanan meşalesisin sen,
Yandıkça "En büyük Beşiktaş!"dedirten!
*💎
Şimdi bir anarşistim ben,bir duygusal çocuk,bir meşale,
Elden ele dolaşan pankartlardaki isyankar birer söz,birer hece,
"Sana gelmediğim gün öldüğüm gündür benim." dediler,
Bunu söyledim,bunu yaşadım her gün,her an her gece!"
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz