Kimin nefesiysen,
onun kalbinde yerin.
Belliydi anlıyorum ilk günden.
Git !
Beklemesin sevgililerin.
Bir yalan daha bitti.
Can veremezsin,
öldürdüğün yüreğime yeniden.
Dert etme yalnızlığımı kendine.
Böyle çoķ çok, iyiyim ben.!
Ayrılıķların şairesi,
benim ezelde adım.
Imkânsızda karar,
kavuşmak olamadı muradım.
Kader bana borçlu...
Yıllar şiir,
an’lar gerçeğin yasası...
Başlar cümle alem uyurken,
ruh çığlıklarım her kara gece yarısı...
Sen,
ne anlarsın beni?
Aşk’ın çilesiyle,
temizledinmi kirli kalbini?
Hepiniz;
yaralı bir yüreği kanattınız
zevk ile...
Insanlığı anlatmak zor,
Zalim ile katile...
Ben aşk’şiirleri yazmayı bilmem?
Hepmi suç oldu yarabbim,
bir canı sevmem?
Tuzaklar,
yasaklar ve son sözü,’O’nun
duyduğum.
Sensin gönlüm sahibi ey ’HAK’
Yok yerine koyduğum...
...
Nigâr Güler.
(Firuze)