Büyüktüm ben; çocukken kendi bedenine sığmayan
sonra bütün sokaklar kirlendi
Hepsini temizlerim sandım
Sokakların kirlerini süpürdüm ufacık ellerimle
Dağılan parçalarım toplansa küçük bir poşeti bile doldurmazdı…

Küçüktüm ben; büyük bedenimin içinde kaybolan
Gözlerimde yaş eksik olmazdı hiç!
Belki güleceksiniz ama,
gözlerimde hep musluk var sanırdım durmadan sızan…
Her adamı insan ,her insanı adam sanırdım

Büyüktüm ben; çocukken kendi bedenine sığmayan
Bir bebeğim oldu kolu kırıldı
Bir çiçek diktim dalları kurudu
Bir evim oldu duvarları kanla boyandı
Hayallerim umutlarımla toprağa gömüldü…

Küçüktüm ben; büyük bedenimin içinde kaybolan
Öldüğümde melek olacağım sanır herkese kol kanat açardım
Melek olmak ölmekti ölmek istemekse yenilmekti
Hayata yenilmek kaybolan çocukluğumu yeniden kaybetmekti
Kaybetmek ise; büyüklere has bir kaderdi…

Ama, çocuklar hep lider olmak istedi benim çocukluğum gibi

AyNuR