Kırık mürekkep dilde
Burkan bir nağme yürekte
Velhasılı gittim yar denen serden
Yara gibi bir acı tende
Sordum belki düşersin diye
Gecenin en alacasına yıldızları
Mehtaba soyundum ve çaldım
Bir avuç aydınlık sabahları
Belki sen gelirsin diye
Güneşleri indirdim avuç içlerime
Görmek istersin belki diye
Baharları taşıdım göz bebeklerime
Vuslat vücut buldu
Ayaza çalan sensizlik gecelerinde
Beklemek umut olup kanat çırptı
Karanlığın ufka yakın demlerine
Belki sen bilirsin diye
Kelimeler giyindi dizelerim
Belki sen olursun diye
Umutlara soyundu gecelerim
Hatırını çaldı özlem, sen yakan hecelerin
Dimağıma bir sen düştü
Benle hemdem olmuş bir geleceğin
Bir vakit hepsi güzeldi bu hecelerin
Lakin karanlık çöküp de
Gölgeni çaldığı zaman düşlerimin
Kırık mürekkep oldu umutlar
Beklemek denen kana yazan bu acı kaybedişlerin


18.05.2020