95- E D E R
Aynı ana, aynı baba özümüz,
Kardeş, bacı görmez oldu, gözümüz,
Acı tatlı söylense de sözümüz,
Fani dünya duymaz, EDER İnsanı.

Tasada, kıvançta çabuk koşarken,
Kardeş kardeşe hatırın sorarken,
Kasaveti bölük, bölük bölerken,
Bu dünya bölünmez, EDER İnsanı.

Servet bıraktılar, uçsuz bucaksız,
Kıymetin bilmedik, harcadık hesapsız,
Paylaşım olmadı, sessiz nizasız,
Mal, mülk kıymet bilmez, EDER İnsanı.

Ana, baba malı deyip toplanan,
Tamah edip çokça mala saplanan,
Dünya nimeti üstüne çullanan,
Bencil nefis aç göz, EDER İnsanı.

Vasiyet belledik, veciz sözleri,
Dost bildik, kırk kat uzak elleri,
Çok hırs yapıp bölemedik malları
Dünya malı bölmez, EDER İnsanı.

Babanın ananın göz nuru bağlar,
Bakımsız kalınca, yürek kan ağlar,
Birbirine düştü, kızlar oğlanlar,
Dünya mülkü sevmez, EDER İnsanı.

Bayramda, mevlütte selamı kestik,
Allah’a sormadık! “Biz neler ettik,
Gönlümüze zakkum ağacı diktik,
Nefsin hırsı sormaz, EDER İnsanı.

Servet hırsı gözümüzü bürüdü,
Şeytan aklı ruhumuzu sürüdü,
Kardeş kardeşin üstüne yürüdü,
Zalim servet görmez, EDER İnsanı.

Babamız bıraktı veciz nasihat,
Sözünü tutmadık, yaptık kabahat,
Ruhuna okumadık, dua, rahmet,
Vefasızlık bilmez, EDER İnsanı.

Süleyman YILDIZ üzülme boşuna,
Kardeş menfaatsiz bakmaz kaşına,
Tamah etme yalan dünya aşına,
Bu Dünya bölüşmez, EDER İNSANI

25 KASIM / Süleyman YILDIZ/