0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1369
Okunma
Seni sezemeyince çarpmaz yürek Doğanay,
Cismimden kan çekilir akar gider sessizce.
Kendinden geçer, yanar önce gece sonra ay
Zühre tabuta girer şimâl ağlar gizlice...
Seni göremeyince devrân dönmez Doğanay.
Mercan kayalığında parlayan yâkut gibi,
Ömrüme şimşek attın sanki can katar gibi.
Bilinmez yolculuğa hani ruhlar çıkarya;
İşte tıpkı öylece, bildik fal, büyü gibi
İz sürerim alnında kaçış yok! Kesin gibi...
Ben mavili rüyâyım; gör görebildiğince
Uslanmamış çocuğum; sev sevebildiğince
Gel de gir damarıma; ak akabildiğince
Yaşadığın kent benim gez gezebildiğince!
Ben sarı düş kentiyim; kaç kaçabildiğince...
30.10.2006 23:08:00
Yılmaz Helimergin
