1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
895
Okunma

ne gamdan uslanırım ne kederden
ne senden korkarım ne de ellerden
hasta bir aşığım kalkamam yerimden
biri tutsun tutsun artık şu nasırlı ellerimden
kirli bir elbisem, toz içinde saçlarım
hiç yıkanmayan vede yıkanmayacak yorgun bir bedenim
geride kalacak bir saz ve şiirlerimm
sende biliyorsun ben artık azrailin pençesindeyim
kapartamadığım ve kurumuş bir çift gözüm
göremıyorum dunyayı böylemiydi senin sözün
hani hepm yanımda olacaktın gül yüzlüm
ne olduda döndün sözünden ne olduda kayboıldu özün
hiç mi acımadın ardında kalanlara
hiç mi düşünmedin sana inanları
hiç mi utanmadın yakarken son hatıralrı
ve hiç hiç mi korkmadın yıkarken bır ınsanı...