Özgürlük ne güzel şey,
Uçun kuşlar uçun,
Uçun adalet için.

Kırılsın elleri,
Sizi kafese kapatan,
Örümcek kafaların.

Ve nasıl özlüyor insanlar
sizin gibi özgür olmayı.

Uçun sevgi için,
Barış için
ve adalet için uçun.

Uçun kuşlar,
Benim için de uçun.
Keşke uçabilseydik
Sizin gibi.

Gariplerle, galipler okusaydı şiirlerimizi
Doyasıya.

Ve bir sabah uyandığımızda değişseydi dünya,
yine eskisi gibi.

Aldanmış insanlara imgelerim.
Ateşten payını almayıp;
Ölgün gözlerle bakmayı,
Hoş sananlara.

Köpürseydi deniz masmavi dalgalarla,
Alnımızdan öpseydi zaman.

Anılarla yıkanmış yüreğimiz,
Ufka doğru baktığında
Öpseydik anamızın
Nasırlı ellerinden,
Ağabeyimizin alnından.
Koklasaydık sevdiğimizin saçlarını.

Feda olsaydı gururumuz,
Onları övmek adına.

Ağaçlar kımıldadıkça,
Vaktin kırışıklarını örtmüyor aynalar.
Yalınayak girdiğimiz baharlar,
Ölümsüz aşkların gözyaşlarını,
Boca ettikçe;

Var olan esrarı çözüyorum.
Doğmadan önce yazılmış yazımız.
Saydam beyaz bir sayfa özlediğimiz.
Direnmezsek kaybolacağız
Bir şeylerin girdabında.

Gözlerimin içinde bir damla acı,
Ateşli yıldızlar örtüyor üstümü,
Göğün bir köşesindeyim.

Şimdilik Deniz suskun
Uyuyor zaman
Türküler işitiyorum mırıldanan
Ve tan ufku sardığında,
Med-Cezir.

Oyuncak şiirler okudum bugün,
kendi halinde ve sessizce yükselen.

At murattır derler;

Tahlillerin pozitif çıkacağını biliyor dünyalı,
Yavru atlarla
Çağ atlasak da...

Güneşe sakladık umutlarımızı.
Okyanus olup geleceğiz.


Velhasıl;

Uçabilseydik göklere sizler gibi
Özgürce...



Mehmet Fikret ÜNALAN
Karantinada
öZgÜrCe
07 Mayıs Saat 00.10
Güzelçamlı/Kuşadası