Ayak deyip de geçme, doğumla eştir
Bir ömür vücudu çeker ayaklar.
Bütün azalarda büyük kardeştir
Ağrırsa belini büker ayaklar.

Yarış pistlerinde jet gibi koşar
Nişanda düğünde coştukça coşar
Dümdüz ovalarla, dağları aşar
Nice yokuşları çıkar ayaklar.

Kim bilir kaç defa kaçıncı kere
Adım adım gider en süflî yere
Gayri meşru yolda çıkar sefere
Bazen sahibini yakar ayaklar.

Peygamberlerin de asasıdır o
Olmazsa olmazın yasasıdır o
Yenilgi derdinin tasasıdır o
Savaşta sel gibi akar ayaklar.

Nice imparator üstünde gezdi
Kuvvetli zayıfı tekmeyle ezdi
Unutulmaz zafer destanlar yazdı
Devlet kurar devlet yıkar ayaklar.

Barışa giderken dillerde hece
Harbin cilvesinde bitmez eğlence
Çoraba sarılır bilmem kaç gece
Postalın içinde kokar ayaklar.

Bazen hain olur dostunu satar
Bazen toza bazen çamura batar
Avının peşinde pusuya yatar
Sonra taştan taşa seker ayaklar.

Necati’nin dizi tutmuyor ayar
Mehter marşı gibi yerinde sayar
Vadesi gelince noktayı koyar
Artık yürümekten bıkar ayaklar.

Necati OCAKCI
01.05.2020
ANTALYA