1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
653
Okunma
Her akşam gözlerinin grubunda batarak
Her şafakta ufkundan yeniden doğuyorum
Gözlerinin ferini güneşime katarak
Karanlığı bir daha seninle boğuyorum
Kozandan çıkmaya bak, kabuğunu yırt artık
Yepyeni bir hayata merhaba demelisin
Kollarını dört açmış, bekliyor tüm insanlık
Bir kuş gibi süzülüp dünyaya inmelisin
Gökyüzüne sinmeli gül kokun parça parça
Dolaştırsın rüzgârlar bulutlara bulaşsın
Yağmurlarla inmeli yeryüzüne yavaşça
Yer altında çatlayan, tohumlara ulaşsın
Bir ilkbahar sabahı gün doğumundan sonra
Bütün kuşlar gelerek cem olmalı bağımda
Seninle şakımalı bülbüller sıra sıra
Ve o mahûr şarkımız kalmalı dudağında
İbrahim Taşdemir
5.0
100% (3)
Cevap Yaz