VARLIKTAN YOKLUĞA

Karanlığın en kalabalık olduğu zamanlar
Uyandırır sessizliğin gürültüsü
Yalnızlığın uçurumlarında
Esfeli sâfilîn azabı yaşatır
Hasretinin dayanılmaz acısı

Zamanın yokluğunda durmuş saatlerin
Yelkovanı sonsuzluğu gösterir
Akrebi sensizliği zehriyle öldürür
Emaneti yüklenmekten korkmuş
Arzdan, dağlardan, göklerden
Mekânsızlığa yol açılır
Ayaksız sonsuzluğa yürürüm
Kendimden geçip kalbimin zikriyle
Ayın güneşten mahrum yüzünü görürüm

Gökyüzü, ah o muhteşem gökyüzü
Bütün ihtişamıyla durur önümde
Süslenmiş yıldız yıldız kandillerle
Yol ince
Yolcu kıymetli
Yolculuk kutsal
Semalarda sema ederim döne döne
Yedi kat göklerden geçerim yedi kere
Gözlerim kapalı gönlüm açık
Haydan Hu’ya doğumdan ölüme varış
Varlıktan yokluğa
Kalp çırpınırken hayatın ellerinde
Gözümden yaşlar süzülür
Dilimde Lebbeyk sözleri
Gönlümde kendimle barış
Sonrası mı?
Hiç!

18-11-2014
Şair, Burhan AKSU