Yasaklarla örülmüş,
Yasalarla bezenmiş,
Düşüncenin suç olduğu
Özgürlüğün kısıtlandığı
Bir Ülkenin
Başı belada yağız çocuklarıydık.
Kaçak olmuştuk vatanımızda.
Oturamaz olmuştuk yuvamızda.
Dağlar olmuştu mekanımız.
Damlar olmuştu durağımız.
Yazdığımız, çizdiğimiz suç olmuştu,
Vatanımızda.

Yastık diye taşlara koymuştuk başımızı,
Döşek diye dayamıştık toprağa sırtımızı,
Mekanımız olmuştu dağlar.
Kaçak sayılır olmuştuk,
Hırsız olmuştuk,
Suç sayılmıştı konuşmamız,
Esaret sebebiydi,
Vatana olan sevdamız.
Zincir vurulmuştu aydınlık düşünen duygulara,
Ferman çıkmıştı adımıza,
Çıkamaz olmuştuk meydanlara,
Mahkum olmuştuk,
Kendi vatanımızda .

Toprağa serpilmiş birer fidandık,
Anamızın, babamızın ocağında.
Küllenmiş bir ateşin,
Yeniden alevlenen közüydük.
Söndürüldük,
Koparıldık,
Dağıtıldık,
Her birimiz bir pınar başında
Su içerken vurulduk.
Helete yolunda,
İnekli yaylasında,
Kimimiz kurşunla,
Kimimiz yağlı ilmikle susturulduk.

Ama;
Kimliğimize hükmedenler
Söz geçiremediler benliğimize,
Seve seve kucakladık ölümü,
Feda ettik yaşanmamış ömrümüzü,
Yaşanacak yarınlara
ve
Unutturamayacaklar bizleri,
Aydınlık bakışlı çocuklara.

GÖLBAŞI/04.07.2008
Mehmet GİRİŞİT