İnsan yaşamında duraklar vardır bir durağa gelirsin tam bir nefes alacakken tırmanış devam eder.Bu durakların sonuncusu insanın zirve yaptığı gündür ve o gün bir kapı kapanırken yeni bir kapı açılır.İnsanın gelişimine hizmet edende bu duraklar arası yolculuktur buralarda neler görüp yaşadıysak kazancımız odur ayrıca insanı şekillendirende bu yolculuk esnasındaki kazanımlardır.Tamda burada bahsettiğiniz o riyakar insanlarda bize ders veren öğretmenlerdir çünkü o dersleri almadan,öğrenmeden yolculuk yapılamıyor.Dedilerki aman ha dikkatli ol şu kapıdan girerken başını eğ yoksa kafanı yararsın,bir vesileyle unuttu ve dalgın bir anında başını çarpıp yaraladı.Ondan sonrasında her kapının önüne gelişinde durdu,düşündü başını eğip sonra içeri girdi.Bir dahada kafayı çarpmadı çünkü dersini almıştı.Her şey böyledir,yaşayıp tanıyoruz,yaşayıp kanıksıyoruz sonrada ağır aksak yola devam ediyoruz.

güzel şiirdi kutlarım