Şafak koparmadan kaçalım buralardan
Bir yudum sevgi ve bir kucak şefkatle
Kaçalım buralardan arkamıza bakmadan
Yoksa bizi bulacaklar vuracaklar gülüm

Sevda özlemine şiir yazdığımız günlerde
Şefkatli sözlerine vuruldum
Bana öte git diye kızdıklarında
Merhametli ellerine tutuldum
Bırakma beni.

Zülüflerinden akan su damlacıkları
Çeşmenin başında su dolduran köylü kızları gibi
Oradan geçerken gözlerine tutulan
O mert yiğit adam bendim be gülüm

Dağlardaki kimsesiz papatyalar topladım
Saçını açmadan taç yapacaktım
Şöyle güzelce saçının kenarına bir tane
Buse kondurmuş gibi bir papatya takacaktım

Hasat zamanı geldiğinde gönül
Yanan bağrımı dindirsen gönül
Köylü kızlar gibi al yanaklarını
Gözlerinle sana hapsetsen gönül

Dün rüya gördüm yarim
Uyandım dudağım uçuklamış
Korkmuşum sana bir şeyler olmuş
Ellere gitme emi gönül
Hep yanımda kal be gönül

Seni düşünürken bir seher vakti
Adını koyduğum sevdamızın ismini
Şiirlere döktüğüm satırları dizeleri
Sen geldiğinde sana göstereceğim gönül

Evinin önünden geçerken
Utanır gibi yapsan , içeri girip gizlice baksan
Sonra hafif gizli bir tebessüm atsan
Gülüşüne kurban olduğum gönül

Şafak koparmadan kaçalım buralardan
Sevdamıza laf edenler olmuş
Ar ederiz mahcup olurlar
Kimseyle didişmeden kaçalım gönül.