Aramak,sormak lazım dedi .
Önce kendi gidenleri
Sonra kendinden gidenleri.
Ah !...
Bir bilsen kaç kez eli telefona uzandı .
Yandı parmak uçları
Yasaklar koyuyordu yüreğine
Önce kendi gidenlere...
Sonra kendinden gidenlere.
Oturdu dakikalarca telefonun yanında.
Hani gönülden gönüle bağ olur derlerdi?
Belli ki karşı tarafın bağları kopmustu.
Sustu kadın ,
gözlerini duvarda ki eski saate dikti.
Çok geç kalmıştı zaman .
Yeniden başlamak için ...
Uzandı yüreği telefona
Elleri yanında kaldı.
Kilit vurdu düşüncelerine .
Hani kalpten kalbe yol vardı?
Demek ki çoktan o yollar kapanmıstı.
Sustu ,
saatine baktı vakit çok geçti...
Aramak istedi...
Sonra vazgeçti .
Telefonun rakamlarını ahizeyi eline almadan çevirdi.
Hani hep aklında kalan ...
Ezberinde olan.
İşte böyle teller kopuyor ama,
Anılar hep orda kalıyor.
Değişen zaman aman vermiyor .
Gönülden düşene...
Gözden uzak olana.
Seçim Seziş