İSTEMEM

Dünyalık sefan için yenik iken gurura
Sendeleyip düşerken beni bulma istemem
Nefsine hizmetkârsın insanlıkta madara
Bundan böyle ahıma hedef olma istemem

Meczuba düşürürken yaralayıp sinemi
Mihmanlara bıraktın gönlünde ki hanemi
Birazcık varsa sende anıların önemi
Bir kuru selamını artık salma istemem

Pamuk ipine bağlı geçim denen sıratın
Arafı yaşattırdı her günün her saatin
Eyvallahtı son sözüm oydu belgen beratın
Hesap günü mahşerde gönül alma istemem

Gündüz gecem belirsiz akıl fikir girdapta
Bedenim direnirken ruhum acı gazapta
İçimde kaynar volkan fışkıracak sızıpta
Viran olan halimi sorup bilme istemem

Kurtarmışken kendimi balçık dipli kuyudan
En hoş anılar bile nasiplenmiş riyadan
Canhıraş vaziyette uyanırken rüyadan
Süzülen hayalinle düşü bölme istemem

Bunca hatadan sonra yıktın kutsal mabedi
Sabır testim diyeti çatlayarak ödedi
Ne vicdan ne özürün hükmü olmaz ebedi
Nedamet gözyaşını döküp silme istemem

Vasiyetim bilinsin dokunmayın bağrıma
Yakan kara sevdaydı küle döndü uğruna
Ne arife ne bayram mezarıma uğrama
Bir Fatiha gönderme gelip kalma istemem

Meliha Demirtaş
08.05.2020