KÖMÜRDEN KARA HABER

Kader kara
Kömür kara
Tenler kömürden kara
Ateş düşmüş ocaklara
Sarıl sarılabilirsen hasretle bedenlerin
Yokluğunun kapkara boşluğuna
Madenin kara tünellerinde kaybolmuş
Hasretle beklenen sevgililerin

Kazmaların ucunda
Ekmek parasıdır kömür ocağı
Ölmeden kara toprağa
Girmenin adıdır madenin kara kucağı
İnsanları ısıtmak için vurulan kazmalar
Dökülen alın terleri
Hem de neredeyse bedavaya
Ateş olup yürekleri yakıverir bir gün
Ölüm sessizliği vardır dillerde
Ve ölüm kokusu sinmiştir havaya

Eceli gelenler bir araya toplanmış
Onların oraya getiren
Kendi ayaklarıyla hangi güç
Daha doğmadan yazılmış
Kader mi?
Ekmek parası mı?
İhmaller mi?
Suçlu kim?
Sebep olanlar kim?
İşte böyle bahaneler içinde kaybolur
Kaderi yazanı unutuverirsin
Ölenlerse kömür kazmayı bilenler
Ama oksijensiz yaşayamayan
Ve yüzmeyi bilmeyen
Eceli gelenlerdir

02-11-2014
Şair, Burhan AKSU