7
Yorum
18
Beğeni
4,9
Puan
766
Okunma
Hayat ta baştan kurulmuş oyun, biz de oyuncu. Oynuyoruz işte nereye kadar?
Etekte taşlar.
Ellerde başlar.
Düştü etekten taşlar,
Kaldı yapayalnız başlar.
Sıcacık kuyu.
Daha doğmamış bebekler evi.
Girsem o eve,
Daha güvenli deyi.
Dönsem yıllar yıllar öncesine,
Tek hücreli halime,
Bir sel gelse.
Alsa götürse beni.
Doğmasam, yürümesem,
Büyümesem, evlenmesem,
Sen olmasan, ben olmasam,
Olmasa bu Dünya,
Hasret olmasa,
Kor olmasa ateş olmasa,
Yakmasa hiç bir yeri.
Yakmasa benim yüreğimi,
Yakmasa senin yüreğini
Toplamak isterim taşları,
Etek delik, cep delik,
Biri bende, biri sende.
Kalsın o da sende.
Artık oyun bitti.
Fondaki fotoğraf 2018 yılında çekilmiş Şanlı Urfa Anadolu medeniyetleri müzesinden. (Topraktan üretilmiş çocuk oyuncakları)
5.0
93% (13)
4.0
7% (1)
Cevap Yaz