Sürgün çıkmazlarımda dirence yazılmış
en güzel anıydın
senden sonra boğuyor beni buralar
Sulara kapılmış kaç rüzgar varsa
Erguvan bakışlarda kayboldular.
Her güz yaprağı sancısına inliyor
çıldırdı ayrılıklar
Uzak türküler,vadiler,dağlar
umudun menzilinde ince sızı gibi
Zamanın bağrında kanıyor

olgunlaşmış ne kadar söz varsa
Buğulu gözlere karışıyor
söylenmemiş sözlerin üzerine
munzur yüzlü harfleri dokuyor
şehrin kuşları
Aklımı dökercesine.

Uykusuz kelimelerim
Acıyı aşkla sevmeyi öğretti
En çok sarısını okşarken
Soluğundan nergizlerin
Suyun göğsündeki yosundan içerdim
koynuma sokulurdu zifiri sessizlikler
usulca öperken Yorgunluğunu


Yüzümde Iç çeken şiir uğultuları
yol boylarında
yağmur Kuşlarının yalnızlığı kaldı
Bekleyişlerimin kıyısında
derin bir fırtına
Yağmur hızıyla aldı başını gitti
Yorgun düşmüş Yıldız ve göklere doğru....