VURSAYDIN

Başını öne eğdin görmedin hiç hatayı
Elinde ki kozları kuralınca serseydin
Pervasızca oynadın bitirdin tüm kotayı
Hilesi varsa sezip blöfünü görseydin
Şeytanı şaşırtarak sabrın ile vursaydın

Hani gevrek simidi tam ortadan bölerken
Martılara attıkça doyduk diye gülerken
Aşka kutsal iksiri ölümsüzlük bilirken
Kem olan tüm sözleri kırk yerinden yarsaydın
Şeytanı şaşırtarak sabrın ile vursaydın

Gülüm nasılsın deyip tekrar hatır sorsaydın
Huzuru hissettirip köprüleri kursaydın
Üşüyen bedenime kollarını sarsaydın
Nefsine binen kibri yokuşlara sürseydin
Şeytanı şaşırtarak sabrın ile vursaydın

Hoyratca rüzgar esti yürüdüğün sokaktan
Gök gürültüsü koptu sancı girdi şakaktan
Korktuğum her anımda koşardın ya yataktan
Bağlarını çözerek dizlerini yorsaydın
Şeytanı şaşırtarak sabrın ile vursaydın

Saklarken tek telini, kestim saçı perçemi
Özgürlüğe uçurdum yâren olan serçemi
Kırarak talan ettin gönlümde ki sırçamı
Öfkene sudan sebep tavra karşı dursaydın
Şeytanı şaşırtarak sabrın ile vursaydın

Kar boran yaşamadan göremezsin baharı
Bitkiye ışkın veren ya sudur ya buharı
Affın çaresi özür bulunurdu çıkarı
Firkata yüz çevirip inadını kırsaydın
Şeytanı şaşırtarak sabrın ile vursaydın

Son düğümü atarak boğazıma doladın
İnfaza ram ederken sitemlere buladın
Cümleleri peş peşe birbirine uladın
Son arzun ne diyerek bir yudum su verseydin
Şeytanı şaşırtarak sabrın ile vursaydın

Meliha Demirtaş