YOKTUR YOK

Dedim güzel senin, bir adın var mı,
Gül, Reyhan, Can, Canan, dedi çoktur çok,
Dedim sevdiceğin , bir civan var mı,
Çek git oğlan çek git, dedi yoktur yok.

Cemaline yüzüm, sürdüğüm güzel,
Saçına gül takıp, ördüğüm güzel,
Seher vakti yolda, gördüğüm güzel,
Dedim kimsen var mı , dedi yoktur yok.

II

Dedim edeb nedir, dedi huyumdur,
Dedim selvi nedir, dedi boyumdur,
Dedim nazın nedir, dedi koynumdur,
Dedim giren var mı, dedi yoktur yok.

Dedim yurdun nedir, dedi turandır,
Dedim adın nedir, dedi reyhandır,
Dedim şahın kimdir, dedi sultandır,
Dedim ferman var mı, dedi yoktur yok.

Dedim sevda nedir, dedi zülümdür,
Dedim gonca nedir, dedi gülümdür,
Dedim sevmek nedir, dedi ölümdür,
Dedim derman var mı, dedi yoktur yok.

Dedim çiçek nedir, dedi sümbüldür,
Dedim aşık kimdir, dedi bülbüldür,
Dedim murat nedir, dedi gönüldür,
Dedim eren var mı, dedi yoktur yok.

Dedim mecnun nedir, dedi Leyla’dır.
Dedim Kadir kimdir, dedi Mevla’dır.
Dedim ben deki ne, dedi rüyadır,
Dedim gören var mı, dedi yoktur yok.

III

Uç diye gönderdim gönül kuşunu
Gelip silsen gayrı gözümün yaşını
Gelde bölüşelim ekmek aşını
Gönlüm elde değil sendedir sende,

Durmaz gayrı gözüm oldu çağlayan,
Varmı benim gibi ciğer dağlayan
Bülbül oldum yana yana ağlayan
Gönlüm gülde değil sendedir sende.

Doyursan aşkına kanarım bende
Her daim adını anarım bende
Yan de cehennemde yanarım bende
Gönlüm külde değil sendedir sende.

Bir çift ördek kalktı sevda gölünden
Bir türkü dinledim veysel telinden
Yanım da sen olsan korkmam ölümden
Gönlüm salda değil sendedir sende

IV

Oğlan oğlan dilin sultan köçeği
Söyledin konuştun duydum gerçeği,
Almışsın eline sevda bıçağı,
Dilimle kes ister gönlüm sendedir,

Içinde gül dolu bağlardan geçtin
Adım adım aştım dağlardan geçtim
Yolu beli çamur köylerden geçtim
Hükümsüz as ister gönlüm sendedir


Yaz desem bir destan böyle yazılır
Dilinden bal akar name süzülür
Fazla yazma nazar değer bozulur
Sar beni sus artık gönlüm sendedir



HARUN YILDIRIM