İmkânım olsaydı bir kul olarak
Neleri yapardım neyi yapmazdım
Bildiğimden zerre milim sapmazdım
Ne güzel hayırlı bir iş yapardım

Önce yaşlıları sever sayardım
Sarılıp koklayıp öper doyardım
Nimet diye başköşeye koyardım
Sayılan onurlu dik baş yapardım

Çocuklara ayrı sayfa açardım
Ekin gibi yetiştirir biçerdim
Tümünü gönlümün dostu seçerdim
Birini görmezsem telaş yapardım

Mazlumları köşe bucak arardım
Bu dünyadan yoksulluğu kırardım
Kanatmazdım yarasını sarardım
İnsanca yaşama savaş yapardım

Başarılı ise taltif ederdim
Bilir ise ayağına giderdim
Adalet sağlardım olmazdı derdim
Herkesi kendime gardaş yapardım

Seyir için yüksek yere çıkardım
Gözümü kırpmadan çakmak çakardım
Haksızları toplar gazla yakardım
Yerini yurdunu ataş yapardım

Doğayı korurdum cennetim diye
Fırsat vermez idim başta kötüye
Yazdırmazdım asla kötü hikâye
Feleğin şaşırır bek şaş yapardım

Düzeni bozanı alırdım hemen
Kimse kimseye yapmazdı dümen
Men ederdim kötülüğü tümden men
Kötünün gözünü yaş yaş yapardım

Bayram yeri yapar idim dünyayı
Zalime zorbaya gererdim yayı
İpe çeker idim fitne kafayı
Bağrımı çok katı sert taş yapardım

Sanatkârı sanatına adardım
Her türlü destekle her türlü yardım
Derin duygusunu bende kavrardım
Hayaller ötesi bir kaş yapardım

Kurt ile kuzuyu yayardım kesin
Kapısın açardım bütün kafesin
Kuşlar da özgürlük özgürlük desin
Kuşçuyu enseden tıraş yapardım

Sivas’tan yetiştim yiğidim yiğit
Bu destan içimden gelen bir öğüt
Dikmezdim toprağa meyvesiz söğüt
Maraş’ın üstüne Maraş yapardım

Eğer bir görev düşseydi bize
Bakmazdım üçe beşe sekize
İhlasî’yim kurban olurdum size
Gönlümü sizlere kumaş yapardım

Bekir Akbulut ( Ozan İhlasi)
28.03.2020