0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
717
Okunma
Torosun rüzgârı getirsin.
Şiirden elbisesini giyip,
Türkülerden bir demetle;
Gelsin gönül evine...
Yavaşça;
Çalsın kapını bu gece.
Yüreğimi anlatsın usul usul...
Nasıl perişan,
Ah nasıl yoksul?
Sonra;
yazdırsın sanada benim gibi.
kaybetme korkusunun,
ne hale getirdiğini bir canı.
Ve anlatsın !
Zamanla ne hale gelip,
kendini artık tanıyamadığını.
Oysa;
gözlerinde kaybolurdum ben.
Yazdıklarımı okuduğumda,
hayret ederdim.
Ne yaşıyorum diye?
Ve
neler yaşattın bana ’AŞK’
Şimdi döndüm, divaneye...
Toroslar yine rüzgârlı.
Şiirler yine gamlı bu saatte.
Yıldızlardan feyz yağıyor üzerime...
İçimde bir yalnızlık türküsüne,
eşlik edercesine,
dinliyorum onları.
Vazgeçmek akıllıların işi.
Deliler,
gittiği yerde kaldı can.
bakma nasıl yazdığıma,
bu satırları...
...
Nigâr Güler.
5.0
100% (2)
