0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1030
Okunma

Akşamın seher yerin’den,
Güneşin şafak vaktine,
Ölümle yaşam; aynı cümle içinde!
Yürürken yorgun düşlerinden,
Toplumcu gerçekçi sayfalara...
Düşündüğün bir ümit’in yası/nda!
Ütopik bir pencereden; gerçekçi bir düş’e,
Anladığın ve yaşattığınsa,
Bulanık, berrak; düşünce fırtınaları!
Vurmuştur; acının yazgısı zamanla,
Kader denen; alnındaki haritaya
İnsanı yazmışsındır; şu satırlarda,
İnsanı anlarken: insanda.
ARİFİ