0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
902
Okunma
Koklayan biri yoksa, boşuna çiçek derme
Bırak yerinde kalsın, dalları incitirsin
Gönül bilmeyenlere, bir yaprak bile verme
Bunu kimseler bilmez, yalnızca sen bilirsin
Her gönül goncasını kendi bağında arar
Kiminin mevsimi güz, kimisinin ilkbahar
Gülün her yaprağında, saklanan bir efsun var
Bunu kimseler bilmez, yalnızca sen bilirsin
Verecek sevgin varsa, erteleme yarına
Gülünü seviyorsan, katlanırsın hârına
Göklerden yaprak yaprak, yağar
avuçlarıma
Bunu kimseler bilmez, yalnızca sen bilirsin
Çiçeğin yarını yok, seveceksen bu gün sev
Gelip ruhunu sarsın görünmeyen bir alev
Son defa hatırlatmak, benim için bir ödev
Bunu kimseler bilmez, yalnızca sen bilirsin
İbrahim Taşdemir