bak yine yalnızım bu günde
kahvemi yudumluyorum tek başına
yudum yudum çekiyorum sigaramdan
şarkıları dinliyorum kulağımda senin sesin
dalıyorum derinlere bir yolcuyum bu hayat yolunda
her yanım acıyor yokluğunda sesim soluğum çıkmıyor
ne arayanım var nede soranım sende yoksun
duvarlarla konuşuyorum hep seni düşünerek
gözlerimde yaş dolu dışarıda yağmur yağıyor
uzaklardasın belki de hiç gelmeyeceksin
avutuyorum kendimi belki de gelirsin diye
bak bahar geliyor dallarda çiçekler açıyor
ama sensiz bir tadı olmayacak biliyorum
hasretin yangını sarmış her yanı
yoksun ya sen aklım başımda değil
bu günde özleminle geçecek ömür gibi
saatler geceyi vuracak karanlık basacak
yine ben uykusuz olacağım yokluğunda
bir ışık bekleyeceğim senin gelişinle
gel artık kır zincirleri bitsin bu esaretim
ya sen gel yada ölüm gelsin
son bulsun artık acılarım