Sen benimle o okyanusta boğulmak istemedin
Göremedin o adayı, belki de açamadın bana
O köprünün kilitlerini, beni o adada bırakıp
Geçtin kendi kıyına ardında kaldım
Sadece baktım o adadan sana, gidişini izledim
Ağırdı adımların, yağmur da vardı biraz
Okyanusta dalgalar, senin elinde sigaran
Yine yürüdün ağır ağır kendi kıyına
Beni bırakıp ardın da.

Bense yalnız kalmıştım adamızda,
Bir anda yer sarsıldı ada
Paramparça topraklara bölündü,
Çırpınarak çıktım kendi kıyıma
Beni bekleyenlere gülümsedim
Bilirsin en acı anımda bile gülümseyebilirim.

Şimdi kendi kıyımdaki insanlarla yaşarken hayatı,
Onlar bana bakmadığı zamanlarda
Karşı kıyıya bakıyorum hep
Belki seni görürüm uzaklardan diye
Geceleri çevremdeki herkesten sıyrıldığımda
Kıyıya oturup seyretmeye çalışıyorum
Senin hayatını, hiçbir şey göremiyorum
Anılara dalıyorum yine,
Ciğerlerim okyanusun tuzlu suyuyla dolmuş
Acırken o suyun bir zamanlar
Nasıl ferahlattığını düşünüyorum.

Sami Arlan..