0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
775
Okunma
MENEKŞE
Taze bir çiçek
Körpr bir umuttu menekşe
Toprak ananın bağrında
El sallardı yıldızlara
El sallardı güneşe
Ama bir gün bir hoyrat el
Çekti kopardı dalından
Bedeni ikiye böldü
Ayırdı toprağından
Toprak ana bağrını yırttı
Saçını yoldu arından
Hoyrat kokladı çiçeği çirkince
Genzi kokuyla doldu doldu
Kaldırıp attı menekşeyi
O sonsuz karanlıklara
Menekşeyi başka hoyratlar
Bir başka eller yoldu
Oysa doymamıştı toprağına menekşe
Özlem doluydu göğsü, yıldızlara güneşe
Cehalet rüzgârına kapılmıştı o da işte
Toprağına dönmeyi bekliyor hep menekşe
KUTUBİ Tevfik Keneş
5.0
100% (1)
