HİÇ DÖNMEK İSTEMEDİM MAVİLERDEN

Tam bir ütopya içimdeki dünya.
İnsan denen varlığı anlamak çok zor.
Aşırı sıcak günlerde triko kazak giyen biri oldum bazı zamanlar.
Annem ütü yaparken o kadar çok isterdim ki ruhumuda ütülesin bazı zamanlar.
Şeker toplamaya giden çocuklar gibi şen olamadım bazı zamanlar.
Fotoğraf çekilirken ’’cheese’’ demek bile gelmedi içimden bazı zamanlar.

Artık ben zorla gülmekten sıkıldım.
Çok boktan günler geçirdim ama geçti.

Gelelim fasulyenin faydalarına.
Küçükken yaşadığım zorlukları beni adam eder diye hep sevdim.
Psikologlara gitmek yerine anneme sarıldım hep.
Okuldaki kızlarla aramı düzelttim.
Dün sevgilime doğum günü hediyesini aldım.
Babam işten geldiğinde annemle sarılıp öpüştükleri anları düşündüm gülerek.
Gıcık olduğum bana çok laf sokan ,
Ayla’nın o nemrut suratını çekmeye bile karar verdim.
Çocukluğumdan beri gazoz kapakları biriktirmeyi ihmalde etmedim.
Çanta, ayakkabı, ruj, kıyafet, kitap listemi zenginleştirdim.
Çoğu kadın pürüzsüz bacak isterken,
ağdayla bağlarının arasına girmedim.
Yıkadığım saçlarım kabarınca sıvı krem kullanma bağlılığını takmadım.
Ani kilo almanın yarattığı çatlaklardan şikayet ederlerken ,
ben mutlu olmanın başka yollarını aradım..

İçimdeki stresi sürekli konuşmayla aşıp, gevezenin teki oldum.
Herkes ideal eş ararken,insanları yargılamaktan vazgeçtim.
Sorumluluk almayı ertelemekten bile vazgeçtim.
Bu arada sigarayı bir azalttım, bir azalttım ki sormayın gitsin.

Ve ve bugün yeni bir gün...
Erkenden kalktım giyindim, makyajımı yaptım .
Rakı beyazı ojemi sürmeyi ihmal etmedim.
Çıktım fişek gibi dışarıya takkıdı tukkudu.
Bodrum gerçekten çok güzel.
Bir balıkçıda yer ayırttım kendime.
Bir şiir yazmak istedim hep denize doğru.
Zaman çabuk geçti.
Ama hiç dönmek istemedim mavilerden.
Ne daha iyi hissettirebilir ki..
ARZU GÜNAL/23.02.2020