Sandığa kaldırılmış gülümsemeler,
Tozlanmış sevgiler istemem senden
Hayat!
Yeterince ıslandı bu beden
Gözyaşlarımla,senin yüzünden.

Ey hayat!
Borçlusun bana unutma
Uykuya hasret her gece için
Kan çanağına dönmüş gözlerime,
Bunca yük yüklediğin için,
Yaralı omuzlarıma.

Borçlusun bana unutma!
Refakatçi acılar bıraktın
Hala terk etmediler beni,
Şimdi söyle affeder miyim seni?
Engeller koydun yollarıma
Sağlam duvarlar ördün
Yıkıp geçemediğim uğraşsam da.

Bırakırım giderken bir-iki dize
İçine akıttığım haykırışımı,başkaldırışımı
Sana değil boşa ümitlenme
Hak edecek ne yaptın sen onları?
Söyle düşündün mü hiç
Acımadan iterken beni yalnızlığa,karanlıklara
Umutlarım,hayallerim yok olurken
Uçurumdan düşerken ben
Elini uzattın mı bana?
Evet sanadır bu sitem.

Ne yaptın kanayan yaralarım için
Tuz basmaktan başka?
Tamam yenildim sana
Durmak istemiyorum yanında
Bunca acıdan sonra ey kahpe hayat,
Gelme beni uğurlamaya sakın
Çıkarken son yolculuğuma
İstemem şimdi kalsın hakkım
Ama unutma borçlusun bana,umutlarıma.

CANSU GÖKÇE