Yıl 1996,
Sorunlar daha da arttı…
Eski kaymakam Halk Eğitim ile birlikte,
Milli Eğitim Müdürlüğünü de omzuma attı…
Utandırmamak için bana güvenenleri,
Kattım gündüzümü geceme…
Çalıştım çırpındım,
Bulaştırmadım elime yüzüme…

Onarımı yapıldı tüm okulların,
Şehir okullarına benzedi hepsi…
Milli Eğitim çiftliği iken bazı kişilerin,
Meskeni oldu Öğretmenlerin…

Faks fotokopi için yalvarırken sağa sola,
Bu gün gururla söylüyorum,
İki faks İki fotokopi,
Bir bilgisayarımız oldu…
Dönüştü çiftlik eğitim öğretim kurumuna,
Okullar ziyaret edildi tek tek,
Övüldü güzellikler,
Çalışana moral gerek…
Yanlışlar anlatıldı tatlı dille,
Yirmi yıllık tecrübem,
Genç meslektaşlarıma rehber oldu özenle…

İtiraf ediyorum!
Korudum ülkemin çıkarını,
Bilerek ters düştüm çıkarına tapanlara,
Doğru yoldan sapanlara…
Kaygan zeminde sallanıyorsa koltuğum,
Varsın kaysın,
Vicdanen rahatım ben…
Kusura bakma koltuğum,
Ülkemi daha çok seviyorum…
Esir olamam sana,
Senden değerlidir onurum…

İtiraf ediyorum!
Hırsıza uğursuza,
Devlet malı deniz diye salya akıtan domuza,
Ben yanlış yaptım galiba KAYMAKAM BEY…

Kapındaki “koruman,”
Haklı ve kahraman…
İhale için isim verdiği zaman,
Direnmiştim: Hak, adalet, onurum,
Tehdit etmişti: Seni koltuktan kovdururum…