Tantanalı günler geldi de geçti
Bilemedim bize, noldu be gülüm?
Mutluluk obamdan kuş gibi uçtu
Eski çamlar bardak oldu be gülüm.

Başımızı kara duman bürüdü
Bir deli poyraz ki, dipten kürüdü
Çatımızı alev aldı yürüdü
Felek çakmağını çaldı be gülüm.

Bizsiz bu yürekler asla atmazdı
Bu beden sevinçten asla yatmazdı
Ufkumuz açıktı, güneş batmazdı
Pekmezden de tatlı, baldı be gülüm.

Öyle bir hazan ki, kurudu dalım
Savunmak ne mümkün, tutuldu dilim
Dört bir yandan esti, felâket yelim
Geldi içimize daldı be gülüm.

Hiç tamahım olmadı, pula paraya
Kibritten de öte, döndüm çıraya
Herkes gibi ben de girdim sıraya
Kader başkasına güldü be gülüm.

Kimin çıkarı var, dostluklar kurdu?
Bürütüs misali, sırtımdan vurdu
Sonunda pes ettim, terk ettim yurdu
Bet beniz kalmadı, soldu be gülüm.

Necati şükürde isyan etmedi
Yediğim tokatlar, halâ bitmedi
Doğduğu yerlerden boşa gitmedi
Yâd elde yaşarken öldü be gülüm.

Necati OCAKCI
25.01.2020
ANTALYA