sende bir hâl var dostum, bende bin bir

Efendim, bu şiirin hikâyesi
çok sevdiğim bir gönüldaşım
üstelik edebiyatçıyım
okur-yazarım diyen bir dostum
ne yazık ki, ecnebi kelimeleriyle dudak büküp ağız çabalattı diye
birkaç kelâm üzere kaleme aldım
üzüntümü şiire katmak istedim…



_________________________________________________________________________________
_________________________________________________________________________________

Kalem şurası kafayı yormuyor
işte benim tarifi çok zor derdim
vebâl kimde kimse hesap sormuyor
ne müjdelendim ne murada erdim

Herkes bol keseden atıyor dostum
zoruma gidiyor batıyor dostum
kim kime neden kaş çatıyor dostum
kendimi sıktım ben, gerdikçe gerdim

Çok bulanık aktı azda duruldu
hesap kime göre nasıl kuruldu
ne hatırlatıldı, unutturuldu
duysun istiyorum yiğidim-merdim

Olur bir şey değil olağanüstü
dostum dediğim dostum bana küstü
ne diyeyim ki üstü kalsın üstü
hayatımı hepten yoluna serdim

Yaban olan ne varsa başa çıktı
dostumda zuhursa canımı sıktı
farkında mı neyi devirdi-yıktı
alırsa buradan bir şeyler verdim

Gümüşhanlı ne varsa bizde bilin
ağyâra gerek içimizde bilin
dost düşmana karışmış sizde bilin
zamanında övdüm şimdi de yerdim