8
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
477
Okunma
İdam sehpasında verilmiş ferman
Hükmü verenlerin vicdanı yoktu
Kalmadı mecalim dizimde derman
Her söylenen bana ateşten oktu
Sorgusuz sualsiz karar verdiler
Dinlemeden beni yere serdiler
Çarmıha bağlayıp iple gerdiler
Evimi barkımı yakıpta yıktı
Doğruyu söyledim niye kovdular
Hırsızsınız dedim niye dövdüler
Öldüğümde beni niye övdüler
Urganı yağlayıp boynuma taktı
Dünya yalan zaten zehir ettiler
Güzeli kirletip çekip gittiler
Kuru çalı gibi gülde bittiler
Çiçeğin rengini kurutup yaktı
Zor olan insanlar hayat çok güzel
Umudu yaşatmak gerçekten özel
Dünyayı kurtaran sevgidir ezel
Nehirden umutlar içime aktı..
Sadık KARADEMİR