Neden hüzünlerdesin kaybettin mi cengini
Aşk davetsiz misafir bize sormadan gider
Kopuş kaçınılmazdır bulamazsan dengini
Bir yanı hüzün aşkın, sanma yormadan gider

Göz yaşını içine dökersin gizli gizli
Düşmanların sevinir eğlenir sazlı sözlü
Bir de yüzüne güler anlatır sizli bizli
En hayati yerlerde bir an durmadan gider,

Sözcükler boğazına hep tek tek dizilse de
Yokluğun sancısıyla yürekler ezilse de
Yollarına ayrılık çizgisi çizilse de
Gerçekten sevebilen bir kez kırmadan gider

Asaletten ayrılmaz sevgi saygı öndedir
Mayası insan ise doğrultu o yöndedir
Fırsat kollamak bilmez nefret varsa dündedir
Sevdiğini sırtından asla vurmadan gider

Gerçekten sevdi ise her şeyi kırıp dökmez
Kötülüğe baş eğip riyakara diz çökmez
Gönlünün bağlarına gül varken diken ekmez
Cana can bildiğini düşman görmeden gider

Bir garip ve zor soru, kim konuşa kim susa
Sevgi düşmanlarının her elinde bir asa !
Neden niçin anlamam böyle yazılmış yasa
Mirası keder olan , hesap vermeden gider

Anlam vermek ne mümkün, adına aşk diyende
Her gelen bir şeyler der, der ki senin sayende
Dosteli tanır aşkı, candan gülümseyende
Vuslatın doruğuna o da ermeden gider !?