Sessiz ifadeleri mağrur bakışların altında
Ne verilmişse// o da elbet katacak
Suyu sert heriflerden bilinirdi //cenabında

Halktan halkın neyi varsa onundu
onlarındı.
Namussuzlugu öğrenmediginden
Eski tanıdıkları sildi
önce bir bir
Sonra hepten

Yeni sade saf iteatkardı inceleyen bakışları.
Nedense tek bir kişiyle olmuyordu istekleri
Kadın bakımından

Çok sevdi //sevildi de aslında bu kaba adam
Yürek yelpaze yelkenli
Sen sus beden konuşsun babında hani.

Atadan böyle gelir
Kabalık aslımızda var bu milletin
Çareydi kendine..
Derdiyle söyleşen kaç millet var ki

Karacoğlan, nesimi, sultanların piri,
Ali ekber çiçek vs..
Aspasının güzelliğini gönlünde ki köşk ile süslemişte sevmistir koca Veysel
kara toprağın sevdalıları

Bir avuç topraktır her şeyimizi yetiştiren

Meyve, sebze, bakır, demir, altın elmaslar
Ve toprakta gark olan sen ben o biz siz ve onlar

Toprak suda erir ama yok olmaz birikir
O....
Kabaysak eğer toprak işçiligindendir aslen
Gülüm benim elim benim
Sevdiğim bende:
senden sonradır yerin

Elbet kabayiz
Kazma tutmaktan
Elbet nasırlı olur bizim parmaklarımız
Bundandır

Eskişehirde yeni harf öğrenen o köylü, müfettiş hasan ali Yücel’e kemal’e söyle bize köşeli tebeşir göndersin buyurmuştur
Ahmaklar sizi

Lâkin bana tesir eden
Bunu kendi esruklügümüzün nedeni
Kadının dile getirmesidir
Ama canı cehenneme be....
Bende bayılmadım da KABA baldıran.
......vesselam.