Gönülsüzlerden çektiğimiz yeter
Ahı revan eyleyip yandığımız yeter

Vijdandan yoksun ne tipler biter
Alıp orağı ele hepsini biçek yeter

Ne imtihanınmış bu gönül senin
Aptal olup YAR yerine yar belleme yeter

Yüreğinde o YAR olmayandan
Sevdaya hürmet duymayandan

Zerrece merhameti olmayandan
Kalpsizlere meyletme yeter

Sevdaluğın ararsın bilirim gönül
Sabıru katık et zehirler şerbet

Ölüm denen nazlı gelin de gelir elbet
Kavuşursun bir gün çektiğin yeter

İnna lillahi ve inna ilahi raciun
Dendi sana gönül sabretmeyi bil

Anlamaz dinlemez hala konuşursun
Gönül sen iflah olmaz bir meftunsun

Hala beşere tutulmak dilersin
Eyleme gönül akla ziyan edersin

Zaman aşk zamanı değil
Cahiller aleme dolmuştur gönül

Çünkü o yüreklerde Hak sevgisi yok
Bilmezler seven sevilen odur
Sevmediğinde O sevdiğinde O dur

Hak huzuranda verilir hesap
Gel Gönül gel sus sen çıkmaz bu hesap.