Ey şair yine ben
Yüreğin mi acıyor ?
Kanıyor mu yaraların ?
Çıkmazda mısın ?
Çırpındıkça batıyor musun ?
Yaşama şevkin mi kırılıyor bakışların da ?
Sevdanın adı ben isem ?
Sevda dehlizlerimde dolanan sevgili,
Sen olmalısın ?

Şunu bil ki !
Ne gelecek zamanların sevdaları unutturur,
Beni sana,
Ne de,
Bulduğunu sandığın sahte mutluluk
Ey şair bilesin ki !
Hazar’ın derinliklerinde bulduğum,
o eşsiz silüet’in,
Yosun tutmuş bakışlarımda asılı kaldı.

Şimdi:
Bir tebesüm-ü hande’dir dudağımdaki hüzün
Sen İdil,
Ben Aras,
Can Hazar’ı besleyen.
Diyormuşsun ben Nil’im, hayalleri süsleyen.
İyi ya, Akdeniz akşamlarında filiz verip,
Boy atarken sevdamız,
El ele koşmak sahilde,
Uzanmak kumlara boylu boyunca,
Ne güzel olur değil mi ?

Bensiz geçen zamanlarda,
Jülideler dolaşırken ağaran saç uçlarında,
Vahlara, eyvahlara izin verme.
Bergüzarım son şiirim bilesin !

Ey Ülgerçi
Bu şiirler yaktı, kavurdu beni inan
Şimdi ağlatıyor,
Her şiir,her türkü beni.
Göz bebeklerimin gözelerinden,
Nehirler boşalıyor sessizce,
hazar’a koşan.
Ne ılgıt ılgıt esen, sabâ yelleri kokunu,
Ne de turnalar selamını,
Getiriyor artık bana.

Bu yalnızlık,
Yorgun yüreğime perçinleniyor.
Suskun dudaklarım buse’ne hasret.
De ki !
Urumçi’de bir ağıt’a ses olsan.
Sensiz gecelerde,
Aldığım bir nefes olsan.
Ben de yaşasan kalan ömrünü.
Hayır demek mümkünmü ki çağrına.
Sen, deniz gözlü güzel,
Ben, sevdalar yorgunu.
Sen, işve, nazlı güzel,
Ben, bu aşkın vurgunu.

Bu bülbül aşıktır bir kızıl güle
O gülün sevdası aşikar oldu
Bir türkü olmuşsun o şad-ı dile
Güle cevreleyen bir şikar oldu

Kaç kişi sevdaya ömrün adar ki
Bileyim sevdiğin sım sıkı sar ki
Öylesi çok keskin sözlerin var ki
Yazdığın kalemin Zülfikar oldu

Oysa ki bu sevda ateş, kor bana
Sevip, sevmediğim haydi sor bana
Öylesi bakışın vardı yâr bana
Duruşun gülüşün bir vakar oldu

Lüzumsuz diyor ki alnından öptüm
Gülen gözlerinden muhabbet kaptım
Şu deli gönlüme bir yuva yaptım
San ki saçlarıma yağan kar oldu

Şimdilerde,
Bir özlem rüzgarı esiyor yüreğimde,
Duygusuz, acımasız.
Bu sevda belimi büktü benim inan,
Atlatamam sancısız.

SADIK DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

LÜGATÇA :

ÜLGERÇİ:Şiir yazan kadın
SİLÜET:Karaltı,görüntünün yansıması
HANDE:Gülme,gülüş
JÜLİDE:Dağılmış,karışmış
BERGÜZAR:Anı,hatıra olarak verilen bir şey
AŞİKAR:Açık,apaçık meydanda olan
ŞİKAR:Yaban gülü
CEVR:Eziyet sıkıntı
ZÜLFİKAR:İki parçalı kılıç
VAKAR:Ağırbaşlılık