Havanın bozduğu zamanlar da olacaktı elbet,
Hep günlük güneşlik, bayram düğün olmaz ya
Zaman olur hava da bozar bazen
Sonsuza kadar var olacak
Sevgimizle birlikte kavgamızı da edecektik,
Edebilecektik dik duracaktık birbirimizin karşısında.

O zaman denizlerimizdeki dalgalar artacak,
Beyaz beyaz köpüklenecekti
Sonra bir yağmur başlayacaktı
Göz yaşlarımızın simgesi olan bir yağmur.

Şimşekler bile çakacaktı belki
Ne olursa olsun yine, ben senin yerine de ağlayacaktım
Sana ağlayacak gözyaşı bırakmayacaktım
O halimizle bile seni mutlu edecektim
Güneş açtıracaktım içimizde
Eski halimize döndürecektim hemen.

Olmadı galiba çok istedim
İçime rüzgârları, iklimleri yerleştiremedim
Bazen uzatma dakikalarında artık kaybettiğini düşünürsün
Hani, o şekildeyim dedim, içim soğuk, iklim siz, sadece soğuk
Umut olmasa insan hiç yaşayabilir mi?
Elbette umutlarım, saplantılarım var
Belki lafını bu yüzden severi, gün gelsin de,
Martıların bağrıştığı bir sahilde yürüyelim derim hep içimden
Kimse olmadan, sen Gül/üm ve ben adamın.

Sami Arlan..