İNSAN OĞLU

I

Dağlar taşlar ararken hakkın adaletini
Uymayan var mıdır ki insan oğlundan başka
Yücelerin yücesi olan hak kudretini
Saymayan var mıdır ki insan oğlundan başka
Dünya denen bahçenin kadrini nimetini
Soymayan var mıdır ki insan oğlundan başka
Meyi süzer şişeden yer içer hikmetini
Doymayan var mıdır ki insan oğlundan başka.
Elinden geldiğince dünyayı delik deşik
oymayan var mıdır ki insan oğlundan başka
Bu dünya fani diye bağırıyor dört kitab
Duymayan var mıdır ki insan oğlundan başka
O leyli gecelerden gelen emirlerine
Uymayan var mıdır ki insan oğlundan başka

II

Insan bir gül ister de o gülbahçesi verir
Kokmayan var mıdır ki insan oğlundan başka
Köpüklü ateşlere uzatıp ellerini
Yakmayan var mıdır ki insan oğlundan başka
Gecenin doğurduğu yaldızlı sabahına
Bakmayan var mıdır ki insan oğlundan başka
Dünyanın kirlerinden arınıp nur dağına
Çıkmayan var mıdır ki insan oğlundan başka.
Rahmet vadilerinden irem de çiçeklere
Akmayan var mıdır ki insan oğlundan başka .

III

Aşk şarabı dökülür ey saki sürahiden
İçmeyen var mıdır ki insan oğlundan başka
Gözleri kapalı zifir karanlıklarda
Uçmayan var mıdır insan oğlundan başka
Yaşadığı her günü ab-ı zifir zindana
Kaçmayan var mıdır insan oğlundan başka
Kırbaçlı küheylanın tırnakları altında
Göçmeyen var mıdır ki insan oğlundan başka.

HARUN YILDIRIM