Diyorsun bak yazdıkların gitmiyor ki hoşuna
Okuyup da peşinden katılan yok koşuna
Anlatıp da kendini yorma boşu boşuna
Üç beş tane kadim dost yeter bize emmoğlu

İstanbul’da yaşayıp destan yaz sen Muş’una
Göklerde kanat açıp pır pır uçan kuşuna
Çölde Leyla’sın anlat girip ılık duşuna
Üç beş tane kadim dost yeter bize emmoğlu

Bağ ayrı bostan ayrı her kes gitsin işine
Yaşattığın ne varsa o’ nu yaz sen fişine
Ademi Hak bilene bey oğlu bey kişi ne
Üç beş tane kadim dost yeter bize emmoğlu

Hesap verecek deyip kullar kendi başına
Karışmayan kimsenin kirpiğine kaşına
Sofranda kaşık çalan yavan ekmek aşına
Üç beş tane kadim dost yeter bize emmoğlu

Ve dahi gözün dikip sırtında ki meşine
Beklerken onca kuzgun üşüşmeye leşine
Zifir kara bir günde düşmek için peşine
Üç beş tane kadim dost yeter bize emmoğlu

Derman olunmak için mazlumun göz yaşına
Göğüs geren yobazın attığı her taşına
Selama durmak için musalla da naşına
Üç beş tane kadim dost yeter bize emmoğlu



Mehmet Ali ÇAĞLAR
(Çağlar ABDAL)
Çorum / Ocak 2020