Sabah erken kalkarım
Dolaşırım düşlerimle
Kıvrak adımlarımla sessizce
Soğuk kırların boşluğunda
Hayret geçer aklımdan
Unutamadığım, seni sevmeler
Aklımın kıyısında bir dal gibi salınırken bu rüyalarda...

Kış vakti gelir çatar ya amansız
Sıcaklığında yanıp tutuşuruz
Mor sezgilerim gözlerimde
Odunun yanık kokusu vardır
Siyah gecelerin ıssızlığında
Şimdi rüzgar kulağıma fısıldıyor serin serin
Şaşkınım bir güvercin gibi kıvranıyorum artık
Düş korkusu sarar her yerimi
Yalnızlığın verdiği garipsi buz düşleri sanki
Titrerken uyanırdık hani
Duyguların doruğuna sarılırken
Hayat her şeyi öğretiyor insana bazen
Hele de yalnız kaldığımızda
Bir yemek tutkusu değildi aşk
Vaktimi boşa harcamışım
Şimdi sevince yaşamalı anıları..

Güzel bir akşamın gizeminde
Udumun sesini dinler buğulu gözlerin
Ateşin rengi geceyi aydınlatırken
Koyu kiraz rengini andıran dudağında
Menekşe gözlü çiçekler vardı uzunca yaylalarında
Hasret kokusu dolardı baharlar onunla
Yeşiline doygun korkularımın derinliğinde
İçimi yakar geçer o zaman gurbetin acıları
Hak etmediğim duygularım vardı benim
Sen olmasan...

Behçet Bük Eskişehir