1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1023
Okunma
çocuklar kadar hüzünlü elleri vardı
ve susuz kalmış çiçekler gibi ağlardı
gözleri ağlatan hikayeler anlatırdı
ömründen ona tek hüzün kârdı...
son demleriydi artık baharın
aklımda bir türkü,bin ümit kaldı...
sonsuz yaz akşamlarından bir akşam
sesi kesildi, nefesi şehri sardı...
sonsuz umutlarından bir pare
dökülse yüreğime açılır nice yare
bin şiir dizsem nazlı yar’e
bir gülüp sesin duyurmazdı...