Kime güveneyim ben de şaşırdım
Adam sandıklarım, kelek çıkıyor
Ne bendimi aştım, ne de taşırdım
Her önüne gelen, gönül yıkıyor.

Rekabet duygusu almış yürümüş
Bu kadar mürayil nasıl dürümüş?
Genci yaşlısını kibir bürümüş
Herkes birbirine, üstten bakıyor.

Çoğu aşık ozan ve de şairi
Sanki bu ülkenin tek muharriri
Göründüğü gibi değil hiç biri
Edebiyat nehri ondan akıyor(!)

Üç günlük çıraklar, işin ustası
Rakip tanımıyor, kalem hastası
Yazarlığın neye göre kıstası?
Merak ettiniz mi, kimler okuyor?

Dili bozuk, ağzı bozuk herifin
Sorsan darılıyor, kaça tarifin?
Kalemi tutsaktır gerçek arifin
Gram hayır yapan başa kakıyor.

Gerçek kahramanlar asla pes demez
Yiğidi öldüren hakkını yemez
Yalancı pehlivan her yerde çömez
Adalet mağdura çengel takıyor.

OCAKCI’m halinden memnun olan yok
Fakirin karnı aç, zengininki tok
Nerden tutarsan tut, iki ucu bok
Düzenin değneği canlar yakıyor.

Necati OCAKCI
1 4.11.2019
ANTALYA