Oy zamanı gelince, herkes iyi düşünsün
Yediğimiz kazığı cümle âlem biliyor
Ne köyümüze gelin, ne de yollar aşınsın
Atılan zam okları soframızı deliyor.

Madem ki biz devletiz, mutluluk refah dendi
Yatırımlar adına, hazır para da yendi
Mecal denen şey bitti, umudumuz tükendi
Kendi, eliyle eden, ettiğini buluyor.

Ortadoğu kan gölü, dalgası bizi boğdu
Bu da yetmezmiş gibi, dört milyon çocuk doğdu
Sütümüz tatlı geldi, onlar da bizi sağdı
Dünyayla savaştayız, bize neler oluyor.

Onlar benim ülkemde, çoluk çocuk gezerken
Vatandaşlık hakkıyla bağrımızı ezerken
Millet Mehmetçiğine, ağıt yakıp düzerken
Oğlum diyen analar, omuzundan soluyor.

Bir kanal sevdasında, bir inattır gidiyor
Biri ben yapacağım, biri yaptırmam diyor
Dış köpekler birleşmiş, toplantılar ediyor
Ermeni’ydi Kıbrıs’tı, paçamıza dalıyor.

Bir Fetö belâsıdır, orduyu kumpasladı
Oturduğu mekâna, utanmadan pisledi
Babası Amerika sırtı ona yasladı
Nemalandığı yerden, mamasını yalıyor.

Merakımı hoş görün, daha nasıl sapacak
Bu gidişle insanlar, paraya mı tapacak
Korkuyorum billâhi, Kıyamet mi kopacak
Hiç olmayacak şeyler, başımıza geliyor.

Necati durumlardan, ders almalar yetmiyor
Bir uğursuz baykuştur, çatımızdan gitmiyor
Ne yazsam söylesem de hiçbir çare etmiyor
Tuzu kuru olanlar, arsız arsız gülüyor.

Necati OCAKCI
03.01.2020
ANTALYA